პლანეტის გლობალური კლიმატური ცვლილებები ბევრ სიურპრიზს უმზადებს კაცობრიობას. მიუხედავად იმისა, რომ საქართველო თავისი გეოგრაფიული მდებარეობით, შედარებით უსაფრთხო ზონაში იმყოფება, მაინც მოსალოდნელია პირდაპირი თუ ირიბი გავლენები ქვეყნის ეკოლოგიურ პროცესებზე.
როგორც სპეციალისტები ვარაუდობენ, 2020 წლის სავეგეტაციო პერიოდი მშრალი და გვალვიანი იქნება. ასეთ პირობებში მეტად გართულდება სასოფლო-სამეურნეო კულტურების სრულყოფილი აგროტექნიკური ღონისძიებების გატარება და მათი ეფექტიანობა.
დასავლეთ საქართველოს სუბტროპიკულ ზონაში, მიმდინარე წლის იანვარი მშრალი და თბილი, ხოლო თებერვალი საკმაოდ მაღალი ნალექიანობით ხასიათდებოდა, მეტიც, თვის პირველ დეკადაში ჩრდილოეთიდან შემოჭრილი ჰაერის ცივი მასების ზეგავლენით, დასავლეთ საქართველოს სუბტროპიკულ ზონაში თოვლიანობა და ტემპერატურის მკვეთრი დაცემა დაფიქსირდა, მაშინ, როდესაც გასული ორი ათეული წლის განმავლობაში ტემპერატურის ასეთ მკაცრ დაცემას ადგილი არ ჰქონია.
თოვლიანობა განსაკუთრებით აღინიშნებოდა აჭარა-გურიაში, ასევე, მოთოვა იმერეთისა და სამეგრელოს გორაკ-ბორცვიან ზონებში. ბახმაროსა და გოდერძის გადასასვლელზე თოვლის სიმაღლემ 2-3 მეტრს მიაღწია, ხოლო ბათუმსა და ოზურგეთში თოვლის სისქე 0.5 მეტრამდე დაფიქსირდა. თოვლიანობას თან დაერთო ტემპერატურის მკვეთრი დაცემა.
საგაზაფხულო წაყინვების წინააღმდეგ ბრძოლა რთულია, თუმცა, გონიერ მეურნეს შეუძლია, გაზაფხულზე შტამბის შეთეთრების, მცენარეთა გასხვლის რეგულირების გამოყენებით შეამციროს წაყინვების უარყოფითი გავლენები.
რაც შეეხება საზაფხულო მოსალოდნელი გვალვების არახელსაყრელი ზეგავლენის შემსუბუქებას, რეგულარულად უნდა იქნას გამოყენებული ნიადაგის გაფხვიერება, დამულჩვა და შესაძლებლობის ფარგლებში წვეთოვანი, მიშვებითი და დაწვიმებითი მორწყვა.
აღვნიშნავ, რომ, ჯერჯერობით, კავკასიონის მთებზე მოსული თოვლის მასა იმედის მომცემია წყლის რესურსების უზრუნველსაყოფად, თუმცა, დაბალ რეგიონებში თოვლის მცირე საფარის გამო, შესაძლებელია პატარა მდინარეებში წყლის ნაკადის შემცირება. დროა, მივეჩვიოთ ბუნებრივი რესურსების ეკონომიურად ხარჯვას. ეს ეხება: გრუნტის წყლებს, მდინარეებს, ტბებს, ტყეებს და სასოფლო -სამეურნეო სავარგულებს.
აქვე შევნიშნავთ იმასაც, რომ 2020 წელი მოსახლეობისთვის შესაძლებელია, მძიმე აღმოჩნდეს _ ახალი კორონავირუსის გამო, ტურიზმისა და ექსპორტ-იმპორტის კლება დაფიქსირდება, რაც პირდაპირ აისახება მოსახლეობის საყოფაცხოვრებო პირობებზე. ასევე, მოსალოდნელია სუბტროპიკულ ზონაში დარჩენილი ისედაც მცირე შრომისუნარიანი მოსახლეობის საზღვარგარეთ (თურქეთი, საბერძნეთი და სხვა) სეზონურ სამუშაოებზე წასვლის აკრძალვა. სახელმწიფოთა შორის (თურქეთი, ირანი და სხვა) საზღვრების დროებითმა დაკეტვამ შეიძლება, გამოიწვიოს ამ ქვეყნებიდან სასოფლო-სამეურნეო პროდუქტების იმპორტის შეჩერება, რითაც, სამწუხაროდ, დღემდე გაჯერებულია ქართული ბაზარი. აქედან გამომდინარე, დროა, დავფიქრდეთ მოსალოდნელ სიძნელეებზე და ქვეყნის მოსახლეობამ გაააქტიუროს მუშაობა ადგილობრივი რესურსების მაქსიმალურად გამოყენების მიზნით.
უპირველეს ყოვლისა, საჭიროა არსებული და მიგდებული სასოფლო-სამეურნეო სავარგულების დამუშავება მარცვლეული, ბოსტნეული და მრავალწლიანი კულტურების მოსაყვანად. ასეთ პირობებში თითოეულმა გლეხმა, ფერმერმა თუ კომპანიამ მაქსიმუმი უნდა გააკეთოს საკუთარი მოსახლეობის კვების პროდუქტებით დასაკმაყოფილებლად. ზოგიერთს, შესაძლოა, ეს პრობლემა არარეალურად მოეჩვენოს, მაგრამ არავინ იცის, რას გვიმზადებს პლანეტის გლობალური ნეგატიური მოვლენები. თადარიგი აქედანვე უნდა დავიჭიროთ, რათა სახელმწიფოსა და მოსახლეობის ერთობლივი მხარდაჭერით მიმდინარე წელი უმტკივნეულოდ გავიაროთ.
მივხედოთ ჩვენ სოფლებს და ავაღორძინოთ მიტოვებული კარმიდამო. საქართველო, საკუთარი რესურსების მაქსიმალური ამოქმედებით, შეძლებს ევროპული დონის ეკონომიკის მქონე ქვეყნად ქცევას.
ზაურ გაბრიჩიძე,
სოფლის მეურნეობისაკადემიური დოქტორი, პროფესორი
