“როგორ ვხვდები ახალ წელს?! პირდაფჩენილი!”

თემური, 41 წლის: _ სასაცილოა, სატირალი რომ არ იყოს. ჯერ ეს მითხარით, ხელისუფლება რას გვთავაზობს? იმას, რომ რაიონში არსებული ბაღები და სკოლები ზეიმებს ჩაატარებენ ან 31 დეკემბერს საახალწლო კონცერტს შემოგვთავაზებენ? კონცერტი, მოლხენა სასიამოვნოა მაშინ, როცა ახალ წელს მაინც, სავსე გაქვს სუფრა და არა მაშინ, როცა პენსიონერის ამარაა 6-სულიანი ოჯახი.
ნათელა, 38 წლის: _ დაახლოებით, ექვსი წელია, ვითხოვ სამსახურს, სხვაზე ნაკლები არც განათლება მაქვს და არც აზრი, თუმცა, სამსახურს ვერ ვეღირსე. ერთ-ერთმა ჩინოვნიკმა საბოლოოდ დამითხოვა, მითხრა _ აღარ მოხვიდე, სამსახურს ვერ მოგცემო და ვართ ასე მე და ჩემი ძმები ღვთის ანაბარა და დედაჩემის პენსიის იმედზე. გაინტერესებთ, როგორ ვხვდები ახალ წელს? თავადვე მიხვდით…
ნადია, 72 წლის: _ მარჩენალი ძროხა გავყიდე, რძლისთვის ოპერაცია რომ გამეკეთებინა. ღორი მყავდა, ისიც მომიკვდა. როგორ ვხვდები ახალ წელს? პირდაფჩენილი!
გიორგი, 62 წლის: _ მე ის მაფიქრებს ახლა, ახალგაზრდა კაცი რომ დავასაფლავეთ, სამი შვილი რომ დარჩა და რა ეშველება მათ უსამსახურო დედის ანაბარა.
მარი, 17 წლის: _ სიხარულით ვხვდები ახალ წელს და თუ ფეიერვერკიც იქნება, ამას რა ჯობია.
თინიკო, 61 წლის: _ სახლთან მისასვლელი გზა არ მაქვს, თავზე მაწვიმს, პენსიით სამი სულის გამოკვება მიჭირს და როგორ შევხვდები ახალ წელს? ჩვეულებრივად…
ლაშა, 32 წლის: _ ძალიან გთხოვთ, ეს კითხვა იმათ დაუსვით, რომლებიც რაიონის “თეთრ სახლში” მუშაობენ…
დარიკო, 38 წლის: _ იმედი მოციმციმე სანთელს დაემსგავსა. საით მივდივართ და ვინ მოგვხედავს, ვერ გამირკვევია!
ვანო, 48 წლის: _ თქვენს გაზეთში წავიკითხე, სასწრაფოს ექიმები სამსახურიდან წასვლას ფიქრობენო. ეს ერთი გვქონდა იმედად, ფულს არ გვახდევინებდნენ, ისე გვემსახურებოდნენ და იმათაც სახლში უშვებენ?
ლალიკო, 6 წლის: _ მე მამიკო ლამაზ ნაძვის ხეს და ბევრ შოკოლადს მიყიდის.
თამთა, 18 წლის: _ ყველაზე სასიხარულო ჩემთვის ახალი წელია. მთელ ღამეს გავათენებ თანაკლასელებთან ერთად. ახალი იმედებით, ლამაზი ოცნებებით შევაღებთ 2014 წლის კარებს.
ოლიკო, 78 წლის: _ წამოდი, ნენა, დახმარება მივიღე ახლა და გაჩვენებ, რას ვიყიდი და ახალ წლამდე თუ მიმყვება. პენსიით შეშა ვიყიდე და ნახევარი თანხა კიდევ გასასტუმრებელი მაქვს. ასე ვხვდები ახალ წელს.
არსენი, 69 წლის: _ ხალხის საშველი არც ყოფილა და არც იქნება. ამ პატარა ჩოხატაურში ისე გაარჩევ ერთმანეთისაგან მდიდარსა და ღარიბს, არ გაგიჭირდება. ასე რომ, მდიდრები ძვირფასად შეხვდებიან ახალ წელს, ღარიბები _ როგორც ღარიბებს შეეფერებათ.
თამრიკო, 49 წლის: _ თქვენი გაზეთიც დუმს _ საახალწლოდ თქვენ მაინც ახერხებდით ბავშვების გახარებას, რა დაგემართათ?
ვანო, 52 წლის: _ მხოლოდ იმიტომ მიხარია ახალი წელი, ყველა ერთად რომ მოვიყრით თავს. ზოგს ჩვენ დავახვედრებთ, ზოგსაც ისინი წამოგვიმატებენ და ვიზეიმებთ ახალი წლის მოსვლას.
ნინო, 24 წლის: _ 2013 წელს იმედით შევყურებდით, თუმცა სასიკეთო ბევრი არაფერი გვიგრძნია. ვნახოთ, 2014 წელს რით გაგვახარებენ…