_ აი აქ ვცხოვრობთ, ზედობანში, ნახეთ გზა როგორ ჩამოშვავებულია? არანაირი ყურადღება ჩვენთან არაა, თუ შეარემონტებენ ცენტრალურ გზას, თორემ ჩვენი არსებობა არავის ახსოვს. ცენტრამდე მისასვლელი ხომ გვინდა? _ აქ ვცხოვრობთ, ყველანაირად ვართ მოწყვეტილი ცენტრის გზას, ამ გზაზე ვართ დამოკიდებული, რომ მოკვდეს ვინმე ან გახდეს ცუდად, რა უნდა ვქნათ, გეკითხებით? აქ არის დაახლოებით 80 – დან 100 – მდე ოჯახი, ასეთი პრობლმების ქვეშ ვდგავართ. უპირველესად, სოფელში თუ გზა არ ვარგა, ცხოვება შეიძლება? ცენტრამდე ფეხით მისასვლელ გზას გავდივართ 4 კილომეტრს, წარმოგიდგენიათ? ერთი კვირის წინ მოვიდნენ, გადაიღეს სურათები, თბილისში უნდა გავაგზავნოთო და მეტი არაფერი. ტრაქტორი მაინც გამოეგზავნათ, რომ რაცაა, ცოტა მაინც გაეწმინდა ეს ჩამოშვავებული გზა, _ ამბობენ სოფელ შრომის ზედობნის უბნის მაცხოვრებლები “გურია ნიუსთან” და გვთხოვდნენ, როგორმე იმ ოჯახებში მივსულიყავით რომელიც მეწყერისგან ისეა დაზიანებული, რომ შიგ გათევა ოჯახის წევრებს ძალიან ეშინიათ.
_ ასეთ დღეში ვართ და ტელევიზორში ვხედავთ, სოფელ შრომაში რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის მინისტრი რამაზ ნიკოლაიშვილი იმყოფებაო და მეწყერთან დაკავშირებით გზის სარემონტო სამუშაოებს ათვალიერებსო, _ გული კინაღამ გაგვისკდა, გადავირიეთ! ტელევიზორში მაინც არ გვენახა?! _ გაკვირვებულები კითხულობდნენ სოფელ შრომაში.
_წამოდით, ნახეთ ოჯახები, ხალხი რა დღეშია, გაწვიმების გვეშინია, ქარის გვეშინია, ისედაც ამ ცხოვრებაში ყველაფერს მოკლებული ხარ, არ გაქვს ნორმალური კვება, სოფელს სიცოცხლის ნიშანწყალი აღარ ეტყობა, ახალგაზრდები სოფელში ძალიან ცოტაა, აქ მაინც მოხუცები არიან და სახლში ღამის გათევის ეშინიათ, ეგაა ცხოვრება? _ კითხულობენ ზედობნელები.
_ ახლა დაგვაბრალებენ, ოპოზიციური სოფელია და არ არიან ღირსი, გზა რომ გავუკეთოთო, მაგრამ აქამდე რომ არ ვიყავით? გვაიძულეს! ახლა რამდენეჯერ ჩამოვიდა სააკაშვილი, აქამდე საერთოდ მისი არსებობა ახსოვდა? ქალაქებისთვის რომ ბრძოლობს, სოფელს მიხედოს პატარა რა მოხდება? ამ კაცმა გვაჩუქა ეს თეფშები და ამის გამო რატომ უნდა დავსაჯონ? გვჩუქნის და არ გამოვართვათ? ხალხი მოისყიდაო რომ იძახიან, დაგვირიგოს სააკაშვილმა “ბე-ემ-ვე” და ნახოს ერთი, თუ არ დავიყენებთ სახლში, რა უნდათ რას გადაეკიდნენ ამ კაცს, გლეხებს ეხმარება და თუ კი რამეს მისცემს, _ ამბობს ოთარ გიორგაძე.
ნანი შევარდნაძე: ნახეთ, შვილო, ჩემი სახლი რა მდგომარეობაშია? ყურადღებას არავინ გვაქცევს, რომ იყო წვიმები, ჩამოშვავდა ყველაფერი, დაინგრა სახლი, ძალიან საშიშ მდგომარეობაში ვართ, ადრე გეოლოგმაც შეგვიმოწმა და გვითხრა, რომ აქ ცხოვრება არ შეიძლებაო, გვინდა სახლის დაშლა, მაგრამ საიდან, თუ რაიმე საშუალება არ იქნა? ჩვენი საბუთები დევს ოზურგეთის გამგეობაში, მაგრამ დევს და დევს. სახლში ვართ მარტო მოხუცები, როდის რა დაგვემართება, კაცმა არ იცის. თუ ჩამოწვება კიდევ მეწყერი აწი, ალბათ კი წაგვიღებს მთალად და მოხვალთ ისევ გადაღებაზე. ახლადელი წვიმა რომ გაგრძელებულიყო, საათი და 40 წუთი იყო, მართლა აღარ ვიქნებოდით ცოცხლები, ყველა მხრიდან იყო შვავი ამ გამოკეტილ გორაკზე, ბედის ანაბარა ვართ.
დათიკო შევარდნაძე: 83 წლის კაცი ვარ. რომ გაწვიმდება, გარეთ უნდა გამოხვიდე, სახლში ვერ გაჩერდები, ქარი რომ ამოვარდება ღამე, გვეშინია, არ გაწვიმდეს. ჩემი პრობლემები მაქვს, ავად ვარ, პენსია ნახევარი თვე არ მყოფნის წამლებში, თუ კი რამეს დაგვეხმარებიან კაია, და თუ არა, ვიქნებით ასე.
ტარიელ ზოიძე: ავადმყოფი დედა მყავს სახლში, ახალნაოპერაციები, ქალაქში ვერ მიმყავს, სასწრაფო რომ დაგჭირდეს, ტყუილია ვერ მოვა. მოკლედ, მოწყევტილი ვართ ცხორებას. დილას რომ გავიღვიძებთ და ცოცხლები ვართ, გვიხარია, მადლობა უფალს. ნეტა ასე გაგვწირავენ, რომ არ მოგვხედავენ?
ეს მატლები რომაა კიდევ, რა უბედურება პეპლებია, კაცი არაა შემწამვლელი, ჯერ არავინ არ მოსულა, დაგპირდნენ, მაგრამ საქმე არ კეთდება. როგორი გზაა, აქ ცხოვრება ადვილია? მოვიდნენ, ნახონ, ან თვითონ გაჩერდნენ ორი დღე და ნახავენ, რა ძნელია. ზამთარში, რომ ასეთი გზის იმედზე ვიქნებით, მარტო ცენტარლური გზაა საქმე? ჩვენც ხომ უნდა მივიდეთ ცენტრამდე? თქვენ თვითონ ხედავთ, რომ ამას ხალხი მისი ხელით ვერ გააკეთებს, ეს მიწა მაინც გაიტანონ აქედან.
მარინა ხომერიკი: თქვენზე ბევრია დამოკიდებული, თქვენ უნდა მიიტანოთ ხელისუფლებამდე ჩვენი გასაჭირი, აიძულოთ იქნება, რომ მოგვაქციონ ყურადღება! შეგვჭამა მატლებმა, ბავშვები შარშან კინაღამ დაგვიწამლა მატლებმა, გზა მთლად მოწყვეტილია ცენტრამდე, ჩვენგან ხომ გაიგეთ რა დღეში ვართ, ახლა თქვენზეა დამოკიდებული. ამასწინებზე იყო ამოსული სოფლის რწმუნებული დავით ჯაბუა, მაგრამ რა?! ნახევარი სოფელი წყალს შორიდან ვეზიდებით, ჩვენთვის კილომეტრნახევრიანი წყლის მილი არ აღმოჩნდა, რომ წყალი მაინც გვქონდეს სახლში. სააკაშვილი იმას იძახის, წყლის პრობლემა მოგვარებულიაო და ნახეთ ერთი, თუ არის. ახლა თუ ამ ხელისუფლებამ არ გააკეთა რამე, მართლა არ ყოფილა არაფერი, სიმართლე არავის არ უნდა.
_ ერთი კვირს წინ, სოფლის რწმუნებული იყო ამოსული და გვითხრა, 6 ათასი ლარია გამოყოფილი თქვენს უბანზეო, მაგრამ ჩვენ გვინდა ვთხოვოთ მთლიანად ხელისუფლებას, რომ ეს თანხა ამ უბანს არ ეყოფა გზის გასაწმენდად და დავეხმარონ უფრო მეტით.
ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის გამგებლის მოვალეობის შემსრულებელი ილია ვაშაყმაძე “გურია ნიუსთან” საუბარში აღნიშნავს, რომ მსგავს სიტუაციაში იყო 25 ოჯახი, რომელიც მართლაც მოწყვეტილი იყო გარესამყაროს.
_ ჩვენ, პირველ ეტაპზე რაც შეგვეძლო, ის გავაკეთეთ, ავედით, გავწმინდეთ გზა.
_ თუმცა, იმ უბანში, სადაც ყველაზე საგანგაშო მდგომარეობაა, არ ყოფილხართ…
_ ყველაფერი ერთად არ იქნება. კარგი იქნებოდა, ცენტრალური გზა არ გაგვეწმინდა? პირველ ეტაპზე ეს გავაკეთეთ, რომ მოსახლეობამ გადაადგილება შეძლოს. ეს საშიში ზონაა საერთოდ.
_ როდის მიიღებთ კონკრეტულ ზომებს იმისთვის, რომ ამ უბნის მცხოვრებლებმა თავი მიტოვებულად არ იგრძნონ?
_ჩვენ ზომებს, ყოველთვის ვღებულობთ, ხალხს ვემსახურებით. დამიჯერეთ, რომ მუდამ მათზე ვფიქრობ და ღამეები არ მძინავს. _ განგვიცხადა ვაშაყმაძემ.
